Υπηρεσίες
1. Επίτευξη Αλλαγής - Ψυχοθεραπεία
Η επίτευξη αλλαγής στο συναίσθημα, στη συμπεριφορά και τη σκέψη, είναι ο βασικός στόχος οποιασδήποτε θεραπευτικής διαδικασίας ανεξαρτήτως του αιτήματος και της θεωρητικής προσέγγισης. Η αλλαγή αυτή, στη περίπτωση των ψυχοθεραπευτικών προσεγγίσεων, δεν προκύπτει ως αποτέλεσμα επίδρασης κάποιας ουσίας (φαρμακοθεραπεία), ούτε κάποιας μηχανικής παρέμβασης (χειρουργική επέμβαση), αλλά στο λόγο και τη συμπεριφορική ενεργοποίηση του ατόμου. Με άλλα λόγια οι ψυχοθεραπευτικές παρεμβάσεις ως μηχανισμό πρόκλησης των αλλαγών έχουν την μάθηση, που προκύπτει είτε από τα λεγόμενα του θεραπευτή είτε από την εξάσκησή του (και έκθεση) σε διαφορετικούς τρόπους δράσεις σε διαφορετικά πλαίσια. Προκειμένου λοιπόν μια ψυχοθεραπευτική αλλαγή να είναι αποτελεσματική, που σημαίνει να οδηγήσει σε αλλαγή στη συμπεριφορά, συναίσθημα και σκέψη, πρέπει να συμμορφώνεται στις Αρχές Μάθησης. Με τον όρο Αρχές Μάθησης, αναφέρομαι σε κανόνες, νόμους που διέπουν την Ανθρώπινη αλληλεπίδραση με τα περιβαλλοντικά ερεθίσματα, το περιβάλλον του. Το καλό ψυχοθεραπευτικό αποτέλεσμα, λοιπόν, εξαρτάται από τη γνώση δύο βασικών επιστημονικών πεδίων γνώσεων: Α. Της ανθρώπινης φυσιολογίας, το πως δηλαδή λειτουργεί το σώμα, ποια η σχέση του σώματος με τον εγκέφαλο, η σχέση του εγκεφάλου με τον νου, τη λειτουργία των αισθητηρίων οργάνων και Β. Της επίδρασης που έχει το μίκρο και μάκρο περιβάλλον (σώμα και εξωτερικό φυσικό/πολιτισμικό περιβάλλον, αντίστοιχα) στη συμπεριφορά, συναίσθημα και σκέψη του ατόμου.
3. Προετοιμασία για Πανελλήνιες Εξετάσεις
Η εμπειρία μου από τους κλινικούς, ακαδημαϊκούς και ερευνητικούς χώρους μου έχει δείξει ότι η κοινή αδυναμία των υφιστάμενων προγραμμάτων μάθησης-προετοιμασίας των υποψηφίων για τις πανελλήνιες εξετάσεις, έγκειται στο γεγονός ότι εστιάζουν μονόπλευρα στο περιεχόμενο και όχι στον τρόπο της μάθησης. Μία χρήσιμη αντίστοιχη μεταφορά θα ήταν να εστιάζει ένας προπονητής στις τεχνικές του κάθε αθλήματος, χωρίς πρώτα να χτίζει τη φυσική κατάσταση των αθλητών του, το πρόγραμμα φαγητού κ ύπνου, την πειθαρχία και τις γενικότερες συνθήκες που θα του επιτρέψουν να μάθει αλλά και να εφαρμόσει τις σχετικές τεχνικές επιτυχώς. Το μεγάλο πρόβλημα που προκύπτει από την υφιστάμενη τακτική είναι, να επωφελούνται οι ήδη καλοί μαθητές, αυτοί δηλαδή που ήδη έχουν κατακτήσει τις δεξιότητες που απαιτούνται για την αποτελεσματική μάθηση (έστω και ασυνείδητα) όπως είναι το πρόγραμμα, ή οργάνωση, η σωστή διαχείρηση χρόνου, η ικανότητα συγκέντρωσης, οι απαραίτητες προηγούμενες γνώσεις, υιοθέτηση τυχόν αντισταθμιστικών τεχνικών, η αποτελεσματική διαχείρηση του στρες των εξετάσεων κ.ο.κ. Με το προτεινόμενο Πρόγραμμα Ενίσχυσης Μαθησιακής Ικανότητας διάρκειας ενός ή δύο μηνών, δίνεται η ευκαιρία στους μαθητές που δεν έχουν κατακτήσει τις σχετικές δεξιότητες (ή που επιθυμούν να τις αναπτύξουν περισσότερο), να καλύψουν το ΄χαμένο’ έδαφος εντός ενός σύντομου χρονικού διαστήματος και να καταστούν ικανοί να ωφεληθούν το μέγιστο από τις υφιστάμενες μαθησιακές διαδικασίες (φροντιστήρια, ιδιαίτερα, σχολείο). Η δομή του προγράμματος αποτελείται από πέντε, αλληλοσυνδεόμενες μεταξύ τους, ενότητες, όπου ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στην πρακτική εξάσκηση σημαντικών δεξιοτήτων μάθησης όπως η εγκατάσταση/υιοθέτηση ενός προγράμματος/ρουτινών, η διαχείρηση χρόνου, η διαχείρηση άγχους, η μάθηση αντισταθμιστικών τεχνικών και η σωστή χρήση του feedback. Ένα ακόμα ιδιαίτερο στοιχείο του προγράμματος είναι η ενεργή συμμετοχή των γονέων ή άλλων σημαντικών προσώπων του μαθητή, ώστε μέσα από την εκπαίδευσή τους και την κοινή αντίληψη των στρατηγικών και στόχων, να ενισχύσουν στο μέγιστο δυνατό την εγκατάσταση των απαιτούμενων αλλαγών. Τέλος, η όλη φιλοσοφία του προγράμματος στηρίζεται στη λογική ότι για να καταστεί μια μάθηση εφικτή, πρέπει να λαμβάνει χώρα σε τέτοιες συνθήκες, που θα εξασφαλίζουν την ασφάλεια, την ενεργή συμμετοχή και την ελάχιστη δυνατή συνειδητή προσπάθεια. Η συνειδητή προσπάθεια, αν και ακούγεται οξύμωρο, για να έχει διάρκεια στο χρόνο, μπορεί και πρέπει να αντισταθμιστεί με όσο το δυνατο πιο ‘ανώδυνες’ (αυτόματες) διαδικασίες μάθησης, πράγμα που μπορεί να εξασφαλιστεί μόνο μέσω της κατάλληλης διαμόρφωσης του μαθησιακού περιβάλλοντος. Το πρόγραμμα προσφέρει, μεταξύ άλλων, δύο βασικά εφόδια στον μαθητή: Α. την απόκτηση της πολύ σημαντικής για το υπόλοιπο της ζωής του ικανότητας να μαθαίνει γρήγορα, ανώδυνα και κυρίως αποτελεσματικά οποιασδήποτε φύσεως έργο. Β. μέσω της διαδικασίας αυτής, την προσωπική ανάπτυξη και αυτογνωσία, δεξιότητες απαραίτητες όχι μόνο για τον εκπαιδευτικό και τον επαγγελματικό στίβο, αλλά και την κοινωνική και δια-προσωπική επιτυχία.
5. Ομιλίες / Παρουσιάσεις
Οι ομιλίες διεξάγονται είτε στο χώρο του ομιλητή, είτε σε χώρους των οργανισμών/εταιριών, είτε διαδικτυακά, είτε δια ζώσης (προτιμητέο). Τα θέματα των παρουσιάσεων έχουν να κάνουν με την Ανθρώπινη Μάθηση, Συμπεριφορά και νοημοσύνη, τι είναι, μέθοδοι μέτρησής τους, το πως αυτά αποκτιούνται και πως αλλάζουν. Ενδεικτικά, οι θεματολογίες των ομιλιών είναι: -Σχέση νου και σώματος -Πως αλλάζει κάποιος -Κοινές λανθασμένες αντιλήψεις στην Εκπαίδευση -Κοινές λανθασμένες αντιλήψεις στην Αποκατάσταση -Η νοημοσύνη βρίσκεται στο κεφάλι μας; -Υπάρχει η λογική συνειδητή σκέψη; -Η σκέψη επηρεάζει τη συμπεριφορά ή το αντίστροφο; -Γιατί δεν μπορούν οι σύγχρονες νευροαπεικονιστικές μέθοδοι να μας πουν κάτι για τον νου; -Πως παίρνονται οι αποφάσεις; -Διαφορές μεταξύ των ανδρών και γυναικών -Πως μπορώ να αξιολογήσω ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα ως προς την αποτελεσματικότητά του
7. Συμβουλευτική Φροντιστών
Οι φροντιστές ατόμων που έχουν νοητικές και συμπεριφορικές δυσκολίες, έχουν ένα διττό ρόλο: από τη μία να ανταπεξέλθουν στις άμεσες και βασικές λειτουργικές ανάγκες των ανθρώπων που φροντίζουν και από την άλλη να συμβάλλουν στη μέγιστη δυνατή λειτουργική αποκατάστασή τους. Ειδικά σε περιπτώσεις όπου υπάρχει ισχυρός συναισθηματικός δεσμός μεταξύ του φροντιστή και του ανθρώπου που φροντίζουν, η ισορροπία μεταξύ της αναγκαίας βοήθειας και της στέρησης των ευκαιριών του φροντιζόμενου για την απαραίτητη εξάσκηση του, εύκολα χάνεται. Ειδικά στα πρώτα στάδια της εγκατάστασης μιας παθολογικής κατάστασης, οι φροντιστές τείνουν να είναι χαμένοι, σε σύγχυση, με έντονο στρες και αγωνία για το σήμερα και το αύριο. Η κατάσταση αυτή μεσοπρόθεσμα μπορεί να οδηγήσει και σε τύψεις, άρνηση, παραίτηση ή ακόμα και επιθετικότητα απέναντι στον άνθρωπο που φροντίζουν, με αποτέλεσμα όχι μόνο ο φροντιστής να μην είναι καλά, αλλά αυτό να έχει και σοβαρές συνέπειες για την ποιότητα της βοήθειας που προσφέρει (ή θα μπορούσε) στον άνθρωπό του. Η συμβουλευτική λοιπόν των φροντιστών, μεταξύ άλλων, σκοπεύει στην ενημέρωσή τους για τις βέλτιστες πρακτικές διαχείρισης της βοήθειας που προσφέρουν με τα μέγιστά λειτουργικά οφέλη για τον άνθρωπο που φροντίζουν, την συναισθηματική ανακούφισή τους και την μέγιστη δυνατή ποιότητα ζωής τους, η οποία με τη σειρά της θα επηρεάσει θετικά τις υπηρεσίες φροντίδας που προσφέρουν
2. Μαθησιακά
Ο όρος μαθησιακά είναι μια μεγάλη διαγνωστική κατηγορία που χρησιμοποιείται για να περιγράψει μια ειδική δυσκολία, μία ιδιαίτερη δυσκολία να κατακτήσει κάποιος ένα συγκεκριμένο μαθησιακό υλικό. Η διάγνωση έχει τον όρο ‘ειδική’ για να δηλώσει ότι η δυσκολία αυτή δεν είναι γενικευμένη, δεν οφείλεται σε χαμηλή νοημοσύνη, αλλά στα ειδικά χαρακτηριστικά του υλικού. Αν και πρακτικά ένας τέτοιος ορισμός των ειδικών μαθησιακών δυσκολιών και η διαφοροδιάγνωση από έλλειμμα στην γενικό δείκτη νοημοσύνης είναι δόκιμος, δεν είναι σωστός θεωρητικά. Η ένσταση βρίσκεται στο ότι αν μια συγκεκριμένη νοητική δυσκολία δεν εμφανίζεται στα τεστ που μετράνε το δείκτη νοημοσύνης, τότε δεν είναι έγκυρα τα έργα, δεν έχουν επιλεχτεί σωστά. Επίσης, οι διάφορες διαγνωστικές κατηγορίες όπως η δυσαναγνωσία, δυσλεξία ή δυσαριθμησία δεν είναι χρήσιμες κλινικά, καθώς περιγράφουν το σύμπτωμα, τη δυσκολία, αλλά όχι το λόγο, την αιτία που δυσκολεύεται κάποιος π.χ. στη γραφή ή την ανάγνωση. Πιο αναλυτικά, μια δυσαναγνωσία μπορεί να οφείλεται σε διαταραχή στην οπτική αντίληψη, στην οπτική νοητική αναπαράσταση των σχημάτων, την αφηρημένη αναπαράσταση του κάθε γράμματος, την αντιστοίχιση του σχήματος του γράμματος με τον ήχο, τη σειριακή επεξεργασία, τη θέση του γράμματος στη λέξη , τη θέση της λέξεις στο χώρο κ.ο.κ. Μια ειδική λοιπόν μαθησιακή δυσκολία μπορεί να οφείλεται σε ένα μεγάλο πλήθος διαφορετικών δυσκολιών, δυσκολιών που προφανώς δεν εμφανίζονται μόνο και αποκλειστική στην ανάγνωση. Η επιτυχής λοιπόν αποκατάσταση μια μαθησιακής δυσκολίας στηρίζεται στον ακριβή προσδιορισμό/διάγνωση της ιδιαίτερης δυσκολίας που παρεμποδίζει τη μάθηση του συγκεκριμένου υλικού και όχι στην περιγραφή του πως αυτή εμφανίζεται σε λειτουργικό επίπεδο π.χ. δεν μπορώ να μάθω να διαβάζω σωστά (δυσαναγνωσία). Μια επιτυχής αποκατάσταση λοιπόν μιας ειδικής μαθησιακής δυσκολίας απαιτεί τη γνώση των σχετικών γνωστικών μοντέλων που θα μας βοηθήσουν στον προσδιορισμό και τη διερεύνηση/αξιολόγηση) των επιμέρους γνωστικών απαιτήσεων του έργου. Τέλος, οι αρχές μάθησης θα καθορίσουν τον τρόπο επιτυχούς μάθησης των σχετικών νέων δεξιοτήτων
4. Συμβουλευτική Μαθητών / Φοιτητών / Γονέων Καθηγητών
Η σχολική/ακαδημαϊκή επιτυχία είναι ένα σημαντικό κομμάτι της ζωής που εμπλέκει και αφορά πρωτίστως τον ίδιο τον μαθητή/φοιτητή αλλά και όλους τους άμεσα εμπλεκόμενους στη διαδικασία αυτοί (Γονείς, Δάσκαλοι, Καθηγητές). Ενώ η τυπική εκπαίδευση εστιάζει στο περιεχόμενο της μάθησης (σχολείο, φροντιστήριο, πανεπιστήμιο), η μεγάλη πρόκληση για τον κάθε μαθητή/φοιτητή είναι να μπορεί να το προσαρμόσει στις δικές του δυνατότητες και ιδιαιτερότητες. Ενώ λοιπόν το περιεχόμενο της μάθησης και οι διδακτικές διαδικασίες είναι προσαρμοσμένες σε έναν ‘μέσο’, τυπικό μαθητή, η πραγματικότητα είναι ότι τόσο οι ανάγκες όσο και οι δεξιότητες που απαιτούνται είναι άκρως εξατομικευμένες. Η κατάσταση γίνεται ακόμα χειρότερη από το γεγονός ότι ενώ υπερτονίζεται το περιεχόμενο και το αποτέλεσμα της μάθησης, δεν δίνεται σχεδόν καμία προσοχή στο ‘πως’, τον τρόπο της μάθησης. Το αποτέλεσμα είναι να επωφελούνται οι μαθητές που είτε λόγω των ενδογενών ικανοτήτων τους, είτε των ευνοϊκών περιβαλλοντικών /οικογενειακών συνθηκών έχουν ήδη, συνειδητά ή ασυνείδητα, κατακτήσει τους τρόπους αποτελεσματικής μάθησης. Η συμβουλευτική λοιπόν παρέμβαση έχει σαν στόχο να ενημερώσει τον μαθητή/φοιτητή ή /και τους γονείς και δασκάλους/καθηγητές για τις αρχές μάθησης που διέπουν την αποτελεσματική μάθηση και τις συνθήκες/στρατηγικές που τις προωθούν. Η ενημέρωση των γονιών και των σημαντικών άλλων θεωρείται κρίσιμης σημασίας καθώς μπορεί να συμβάλλει τα μέγιστα στην υιοθέτηση και εγκατάσταση των κατάλληλων πρακτικών/στρατηγικών
6. Ψυχοσωματικά / Ημικρανίες
Το άγχος ή στρες, αν και τεχνικά όχι ακριβώς ο ίδιος όρος, είναι μια γενικευμένη κατάσταση ετοιμότητας και διέγερσης του οργανισμού, που συνοδεύεται από σκέψεις ανησυχίας και έντονης ανασφάλειας. Αν και βραχυπρόθεσμα είναι μια πολύ προσαρμοστική και βοηθητική αντίδραση του οργανισμού, καθώς τον βοηθάει στο να αντιμετωπίσει τις αυξημένες περιβαλλοντικές απαιτήσεις, μακροπρόθεσμα προκαλεί μεγάλη φθορά στο σύνολο των οργάνων του οργανισμού, καθώς έχει σαν αποτέλεσμα αυτά να υπερ-λειτουργούν. Η φθορά που προκαλείται, μπορεί να έχει σαν αποτέλεσμα την εμφάνιση μιας ασθένειας ή την επιδείνωση μιας ήδη παθολογικής κατάστασης. Μια παθολογική κατάσταση που εμφανίζεται λόγω του παρατεταμένου στρες ή η επιδείνωση μιας ήδη εγκαταστημένης παθολογίας εξαιτίας του στρες, ονομάζεται ΄ψυχοφυσιολογική διαταραχή΄ ή πιο απλά Ψυχοσωματικά. Παραδείγματα ψυχοφυσιολογικών διαταραχών αποτελούν οι ημικρανίες, κεφαλαλγία τύπου τάσεις, άσθμα, υπέρταση, αυπνία, ευερέθιστο σύνδρομο κ.ο.κ. Η αντιμετώπιση των παραπάνω παθολογικών καταστάσεων περιλαμβάνει την αναπλαισίωση/επιμόρφωση του ατόμου στο τι είναι το στρες, στην αναγνώριση των σχετικών συμπτωμάτων στο σώμα, την εξάσκηση στην αντιμετώπιση αυτών των σωματικών συμπτωμάτων και την διαχείριση/αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών καταστάσεων/συνηθειών που συμβάλλουν σε αυτό όπως η κατανάλωση συμπαθομιμητικών/διεγερτικών ουσιών, καθημερινές ρουτίνες ύπνου και φυσικής δραστηριότητας, διαχείριση χρόνου, καθορισμός προτεραιοτήτων, διεκδικητική συμπεριφορά κ.α. Το σημαντικό εδώ είναι η λέξη ‘αλλαγή’ είτε σε επίπεδο σωματικό είτε σε επίπεδο συνηθειών/περιβάλλοντος. Και η επιτυχής αλλαγή προϋποθέτει συστηματικότητα και εξωτερικής βοήθεια.
8. Εκπαίδευση / Εποπτεία
-Προσφέρεται εποπτεία και εκπαίδευση σε προπτυχιακούς και μεταπτυχιακούς φοιτητές στη Νευροψυχολογική αξιολόγηση (τι είναι τα τεστ, τα είδη των τεστ, ποια είναι και πως χορηγούνται, πως γίνεται η επιλογή των τεστ, πως γίνεται η ποιοτική-ποσοτική ανάλυση των αποτελεσμάτων, η ερμηνεία τους και η συγγραφή μια νευροψυχολογικής αξιολόγησης) καθώς και στο τι είναι η Γνωστική αποκατάσταση και η σχέση της με τα αποτελέσματα της Νευροψυχολογικής αξιολόγησης. -Εκπαίδευση και εποπτεία Ειδικών Ψυχικής Υγείας και Ψυχοθεραπευτών στη θεραπευτική μέθοδο των 3 βημάτων, μιας κλινικά και επιστημονικά έγκυρης και αποτελεσματικής διαδικασίας πρόκλησης αλλαγής σε συμπεριφορικό και συναισθηματικό επίπεδο -Εκπαίδευση και εποπτεία Δασκάλων και Καθηγητών για την αποτελεσματικότερη διδασκαλία του γνωστικού τους αντικειμένου -Εκπαίδευση των ανώτερων στελεχών διοίκησης του ανθρώπινου δυναμικού και ανάπτυξης στις αρχές τις αποτελεσματικής μάθησης και την αξιολόγηση των υφιστάμενων η προτεινόμενων εκπαιδευτικών προγραμμάτων (κατά πόσο θα είναι αποτελεσματικά η όχι).